Przy rozpoznaniu choroby, poza dokładnym rozpoznaniem histopatologicznym, podaje się tzw. stadium zaawansowania klinicznego.
Dokonujemy go wg klasyfikacji Ann Arbor – nazwa pochodzi od konferencji, na której po raz pierwszy go zaproponowano w 1971 roku. Stosujemy ją od blisko 50 lat – i w tym czasie uległa jedynie drobnym modyfikacjom w Costwolds (1988), a następnie w Lugano (2014). Odpowiada klasyfikacji określanej skrótem TNM (ang. Tumor, Node, Metastases) stosowanej w guzach litych, gdzie podstawowe znaczenie ma wielkość guza (T), zajęcie okolicznych węzłów chłonnych (N) i odległe przerzuty (M).
W przypadku chłoniaków w ogóle nie używa się pojęcia przerzut, a jedynie stadium zaawansowania klinicznego, w którym rozróżniamy procesy zlokalizowane (stadium I i II) oraz zaawansowane (stadium III i IV). Stadium zaawanasowana klinicznego jest jednym – i to bynajmniej nie najważniejszym – czynnikiem prognostycznym. Poza stadium zaawansowania klinicznego (i-IV), w zależności od występowania objawów ogólnych i wielkości nacieków używa się odpowiednio liter A lub B i X . Migdałki, pierścień Waldeyera i śledzionę uznaje się za narządy węzłowe.
Charakterystyka stopni zaawansowania chłoniaka
STOPIEŃ I
jeden węzeł chłonny lub jedna grupa przyległych węzłów chłonnych, lub pojedyncza zmiana pozawęzłowa bez zajęcia węzłów chłonnych
STOPIEŃ II
≥2 grupy węzłów chłonnych po tej samej stronie przepony lub stopień I lub II dla zmian węzłowych z ograniczonym zajęciem narządu pozawęzłowego przez ciągłość
STOPIEŃ III
węzły chłonne po obu stronach przepony lub węzły chłonne powyżej przepony z równoczesnym zajęciem śledziony
STOPIEŃ IV
zajęcie narządu pozalimfatycznego nie przez ciągłość z zajętymi węzłami chłonnymi
Charakterystyka stopni zaawansowania chłoniaka
A
objawy ogólne nieobecne
B
obecne objawy ogólne: gorączka (>38°C) bez uchwytnej przyczyny, poty nocne lub utrata >10% masy ciała w ciągu ostatnich 6 mies
X
masywna zmiana węzłowa (bulky), czyli pojedyncza zmiana węzłowa o wielkości ≥10 cm (wg niektórych źródeł ≥7 cm)
