Lenalidomid – jedyny zaaprobowany jak dotąd lek immunomodulujący – znacząco zwiększa właściwości cytotoksyczne limfocytów T, pozwalając na eliminację nowotworowych limfocytów B. Jest więc potencjalnie skuteczny, również w przypadku kolejnych mutacji (zmian) komórki nowotworowej, które mogłyby warunkować powstanie oporności na leczenie. Nowe leki immuno-modulujące, w fazie badań klinicznych, cechuje jeszcze większa skuteczność, zwłaszcza u chorych na chłoniaka DLBCL.

Inhibitory punktu kontrolnego (niwolumab, pembrolizumab) usuwają „hamulce bezpieczeństwa”, które w warunkach fizjologicznych znacznie zmniejszają ryzyko autoagresji, czyli niszczenia własnych tkanek przez układ immunologiczny. Powszechnie są stosowane u chorych z zaawansowanym czerniakiem – zmieniły rokowanie tej śmiertelnej wcześniej choroby. U chorych na chłoniaki znalazły zastosowanie w nawrocie chłoniaka Hodgkina i chłoniaka pierwotnego śródpiersia. Obie grupy leków, choć skuteczne już w monoterapii, są często kojarzone z przeciwciałami monoklonalnymi czy celowaną chemioterapią.