fbpx

WYSOKODAWKOWANA CHEMIOTERAPIA WSPOMAGANA AUTOLOGICZNYM PRZESZCZEPIENIEM KOMÓREK MACIERZYSTYCH​

ZANIM PRZECZYTASZ...

Warto przed pierwszą lekturą tego artykuły zapoznać się z ogólnym wstępem do transplantacji komórek krwiotwórczych.

Procedura obejmuje dwa etapy. 

Pierwszy jest związany z pobieraniem komórek krwiotwórczych od pacjenta, przed którym stosuje się chemioterapię, odpowiednio dobraną zależnie od rodzaju nowotworu oraz podawany jest podskórnie czynnik wzrostu. Może się to odbywać w czasie pobytu szpitalnego lub ambulatoryjnie. Pobrane komórki zamraża się i przechowuje w parach ciekłego azotu, w specjalnych bankach komórek krwiotwórczych. 

Drugim etapem jest bezpośrednie przygotowanie pacjenta oraz transplantacja. Pobyt związany z transplantacją trwa około 3-4 tygodni. W pierwszym okresie podaje się bardzo duże dawki chemioterapii lub napromieniania. W dniu transplantacji rozmraża się komórki i przeszczepia w formie wlewu dożylnego. Regeneracja szpiku następuje po około 10-14 dniach. Ten czas jest związany z największym ryzykiem powikłań, zwłaszcza zakażeń. Zdarza się, że bakterie lub grzyby chorobotwórcze są mało wrażliwe na antybiotyki. Wiąże się to z za-grożeniem życia. Do innych częstych powikłań należy zapalenie błon śluzowych jamy ustnej skutkujące bolesnością i trudnościami w prze-łykaniu, nudności i wymioty oraz biegunki. Mają one jednak charakter przemijający. Ryzyko śmiertelnych powikłań jest stosunkowo niewielkie i wynosi 1-3%. Zależy ono w dużym stopniu od stanu zdrowia chorego przed transplantacją i jest większe u pacjentów z towarzyszącymi chorobami płuc, serca czy wątroby.

W przypadku transplantacji autologicznej wykorzystujemy własne komórki chorego. Ta metoda nie może być więc stosowana u chorych w zaawansowanych stadiach nowotworu. Wtedy bowiem komórki nowotworowe mogłyby dostać się do materiału przeszczepowego razem z komórkami macierzystymi. Warunkiem powodzenia jest też wrażliwość nowotworu na chemioterapię i radioterapię. Nawet wtedy jednak istnieje ryzyko nawrotu choroby,  zależne od rodzaju nowotworu.

Print Friendly, PDF & Email

Poznaj Autora:

Prof. Sebastian Giebel
spec. hematologii, transplantologii klinicznej i chorób wewnętrznych.

Ukończył studia na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach w 1996r. Jest specjalistą hematologii, transplantologii klinicznej i chorób wewnętrznych. Stopień doktora i dr. hab. uzyskał odpowiednio w latach 2003 i 2008, a tytuł profesora – w 2013r. W latach 1996-2008 pracował w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym im. A. Mielęckiego w Katowicach, a od 2008 roku jest zatrudniony w Centrum Onkologii – Instytucie im. Marii Skłodowskiej-Curie, Oddziale w Gliwicach, gdzie kieruje Kliniką Transplantacji Szpiku i Onokhematologii oraz pełni funkcję Zastępcy Dyrektora Oddziału ds. Klinicznych. Jest prezesem Polskiej Grupy ds. Leczenia Białaczek u Dorosłych i Polskiej Grupy Badawczej Chłoniaków, członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów, a także sekretarzem Sekcji Roboczej Ostrych Białaczek Europejskiego Towarzystwa Przeszczepiania Krwi i Szpiku oraz członkiem Europejskiej Grupy ds. Ostrej Białaczki Limfoblastycznej u Dorosłych. Prof. Giebel jest autorem ponad 200 publikacji naukowych o łącznym wskaźniku oddziaływania (IF) 506. Jego prace były cytowane ponad 2500 razy, a wartość indeksu Hirscha wynosi 26. W 2017 roku został uhonorowany medalem im. Jędrzeja Śniadeckiego Polskiej Akademii Nauk.